tegen de wind

hoor hoe de wind in het want loopt
sneden maakt in het front
en zich vult met vleugels en bladeren

het was niet verwacht
dat ik wegliep
niemand begreep mij
terecht
zie hoe ik als sloeber de straten dweil en het papier en plastic verpak

de wind valt van achter aan
duwt golven die wankelen
mij wankelen

er moest een groter doel zijn
niemand doet iets voor niemand
klaagzangen worden zelden gezongen uit schoonheid
maar er moet een antwoord komen
al is de vraag nog niet gesteld

de wind en regen trekken samen op
hangen gordijnen die wuivend zicht versluieren
en suggestie van beschutting bieden

uniforme rijen bepalen richting zonder vooruitgang
er straalt geen zon uit
de mensen zuchten
vol jaloers verlangen en gespeelde afkeur
er wordt schande gesproken
met een gebroken hart

ik twijfel over mijn uitgestelde vertrek
dat ik blijf uitstellen
schade door uitgestelde keuzes is groter dan van aangestormde wind

er zweven draden door de lucht
die lijken op mijn verloren haren

maar ook die gaan liggen
en de rust keert weer

de straten vormen zich weer naar de voorgevormde meningen die
controle houden

controle houden
controle houden
controle houden
controle houden
controle houden
controle houden
controle houden
controle houden
controle houden
controle houden
alles

onder controle houden

door Martin Knaapen

tekstbron: inzending ontvangen op 8/06/2021
opgenomen in WEEKBLADEN #54 - The Spine is a Sword

Stuur uw bijdragen (enkel tekst aub, geen prentjes) voor de WEEKBLADEN naar weekbladen@radioklebnikov.be