Categories
Angelika leest Celan Der sand uas aus den Urnen Mohn und Gedâchtnis

Der Stein aus dem Meer

Download het geluidsbestand van deze lezing (mp3)

    van Paul Celan
in een lezing van Angelika Hulsmans
opgenomen op 25/02/2017



tekst

Das weiße Herz unsrer Welt, gewaltlos verloren wirs heut um die Stunde des gilbenden Maisblatts: ein runder Knäuel, so rollt' es uns leicht aus den Händen. So blieb uns zu spinnen die neue, die rötliche Wolle des Schlafs an der sandigen Grabstatt des Traumes: ein Herz nicht mehr, doch das Haupthaar wohl des Steins aus der Tiefe, der ärmliche Schmuck seiner Stirn, die sinnt über Muschel und Welle. Vielleicht, daß am Tor jener Stadt in der Luft ihn erhöhet ein nächtlicher Wille, sein östliches Aug ihm erschließt überm Haus, wo wir liegen, die Schwärze des Meers um den Mund und die Tulpen aus Holland im Haar. Sie tragen ihm Lanzen voran, so trugen wir Traum, so entrollt' uns das weiße Herz unsrer Welt. So ward ihm das krause Gespinst um sein Haupt: eine seltsame Wolle, an Herzens Statt schön. O Pochen, das kam und schwand! Im Endlichen wehen die Schleier.

Paul Celan
Paul Celan, Die Gedichte, Suhrkamp, Frankfurt, 2005, p.34)


De steen uit de zee

Het witte hart van onze wereld, we verloren het geweldloos heden omstreeks het uur van het vergeelde maïsblad: een bolletje kluwen, zo rolde het ons licht uit de handen. Dus bleef er ons niets dan het spinnen van het nieuwe, de rossige wol van de slaap bij het zandige graf van de droom: geen  hart meer, maar hoofdhaar toch van de steen uit de diepte, de schamele tooi van zijn voorhoofd dat mijmert over schelpen en golf. Misschien dat aan de poort van die stad in de lucht daar een nachtwil hem ophoogt, hem zijn oostelijk oog ontsluit boven ons huis, waar wij liggen, met het zwart van de zee aan de mond en met tulpen uit Holland in het haar. Lanzen draagt men hem voor, zo droegen wij droom, zo rolde ons ’t witte hart van onze wereld weg. Zo kreeg hij ’t krullende spinsel aan zijn hoofd: een zeldzame wol, mooi waar het hart was. O kloppen dat kwam en verdween! In ‘t eindige waaien de sluiers.

Paul Celan

lezing toegevoegd op 2020-05-21 12:36

over deze lezing


cover

(illustratie en vertaling NKdeE 2020)


Ontdek onze CD-collectie
op BANDCAMP!