geen lief, geen hoop, geen eiland meer

met jou heb ik een eilandje geschapen
de golven flirten in extase met het zand
de dagen zijn zo groots – te groots om te verhalen
en in de verte uit de blauwe lucht daar klinkt de pastorale
jij vlecht jezelf in mij en ik poëtisch jou arcadisch in mijn sferen
zo dichten wij elkanders ogen en drinken nectar uit het hart
in jouw oksel lig ik naakt te dromen – de verre wereld herbergt onze smart

de nacht trekt purperrood aan ons voorbij op golven van extase
het water met het zand en jij met mij verenigd in orgastisch vloedend tij
vrijen wij aan elkaar geklonken tot aan de avond van de tweede dag
waar traag bewegende – leisteen grijze luchten onheil spreken

het waait en donkert – wolken trekken samen
en zwangerzwaar behangen zij het zaad van liefdesdromen
jij wordt steeds groter en ik kleiner en verder zwelt het duister aan mijn ogen

verstrikt dansen wij samen macabere liefdesdans
draaiend en sneller draaiend de dans van verbeelding – die dodelijke dans
op muziek van de hartstocht zoek ik naar stilstand in jouw beeld
duizelingwekkend snel en rond trekken fragmenten voorbij
die naadloos versmelten in elkaar
bedrieglijk waar voor draaierige ogen
met jouw vertrek verandert ‘t onverbiddelijk tij weer in zijn tegendeel

daar in Athene waar híj smachtend op je wacht
heb je mij – meedogenloos verlaten
als ‘n dwaas tuur ik door míjn caleidoscoop
waar beelden naadloos in elkaar lijken te vallen en kleuren niet loodgrijs
een kind weet dat dat niet waar is
achter de vloedlijn is geen eiland meer
en jij mijn lief lijkt opgelost in spiegelbeeld van duister water

in grijze nevel en de zand die storm slaat kan ik je niet meer zien
hartverscheurend schreeuwt mijn ziel jouw naam
als jij er niet meer bent en het eiland niet waar ben ík dan
er is hier niemand meer en ik vecht tegen golven die verzwelgen
onvermoeibaar bouw ik nieuwe dijken
tussen zand en water zoek ik vertwijfeld jouw gezicht

maar er is geen lief – geen hoop – geen eiland meer

door Marije Hendrikx

tekstbron: inzending
opgenomen in WEEKBLADEN #42 - reticenti cieli di primavera

Stuur uw bijdragen (enkel tekst aub, geen prentjes) voor de WEEKBLADEN naar weekbladen@radioklebnikov.be